In het artikel "school moet 'leuk' zijn, dus het boek is uit de gratie" door Martin Slagter, Volkskrant, 22-03-13, claimt Slagter dat het boek uit de gratie begint te raken. Hier ben ik het niet volledig mee eens, maar ik heb vooral een probleem met zijn argumentatie. Hij zegt dat dit komt door de manier waarop Nederlands wordt gegeven in het onderwijs.
Het stuk wat mij het meest onwaarschijnlijk lijkt, is het stukje waarin hij meent dat aan spellen, lezen, schrijven en grammatica geen of bijna geen aandacht wordt besteedt. Dit gebeurt wel degelijk. Ik krijg op school nog regelmatig dictees, grammatica is 2 jaar een apart vak, schrijfopdrachten worden veel gegeven en lezen word in de les veel gedaan en 12 klassiekers moeten gelezen worden. En het is er vooral niet op gericht dat het leuk moet zijn. Ik durf dit niet gebrekkig Nederlands onderwijs te noemen.
Op de basisschool is het ook niet allemaal op plezier gericht. Ik maakte het hele jaar oefeningen, met maar 1 spreekbeurt per jaar. Ook niet puur leuke, interactieve dingen.
Er wordt ook zeker niet 1 uur Nederlands per week gegeven. Bij mij staat dit gemiddeld op 3, en ik kan me niet voorstellen dat dit op alle andere scholen anders is.
Hij zegt ook dat "Jan en alleman" tegenwoordig Nederlands geeft. Dit is ook niet waar. Het gebeurt vast, dat ontken ik niet, maar het is niet zo dat het grootste deel van de docenten Nederlands geen (fatsoenlijke) opleiding gehad heeft.
Als laatste geeft hij een argument over de opvoeding van kinderen door hun ouders. Hij zegt dat ouders moeilijke aspecten van de opvoeding steeds meer achterwege laten. Met als voorbeeld: Het stimuleren van fatsoenlijk Nederlands leren lezen en schrijven. Ik vind dit onzinnig. Lezen en schrijven wordt niet achterwege gelaten, er is simpelweg minder tijd om het aan ze te leren.
